planet of the apes

planet of the apes...

قهوه خور نیستم اما چند وقت یکبار هوس میکنم یه مدل رقیقش رو بخورم. چند روزی هست ورودی مترو تربیت مدرس یه قهوه سرپایی باز شده. اسم خاصی دارن؟ امروز بیخیال بدو بدو و صف BRT شدم و یک امریکانو تک شات رقیق سفارش دادم. فروشنده مردی خوشرو و صمیمی بود و قصه از همینجا شروع شد. با گرمی و صمیمیت جواب سلامم رو داد و توضیح داد چون تازه مستقر شدن هنوز دستگاه قهوه ترک رو راه اندازی نکردن و چیز دیگه ای انتخاب کنم. مثل همیشه از میزان صمیمیت فروشنده خوشم نیومد! ولی بلافاصله یادم افتاد که این صرفن یک نقش برای موفقیت در کارش هست و مسئله منفی ای نیست و نباید گارد بگیرم. پس سعی کردم صمیمی برخورد کنم. کارت رو کشیدم و رمز رو زدم، اشتباه بود. داستان رمز رو کوتاه براش گفتم: ده روز پیش رمز کارت رو عوض کردم و هنوزم اول رمز قبلی رو میزنم... خیلی معمولی گفت پیش میاد. نه این پاسخ کافی نبود! بخاطر همین مفصل تر تعریف کردم: چند وقت پیش کافه بودیم و هرکاری کردم رمز یادم نیومد و یکم بد شد بخاطر همین تصمیم گرفتم یه رمز ساده تر بذارم تا یادم نره. دوهفته هست رمز رو عوض کردم ولی هربار که از کارت استفاده میکنم اول رمز قدیم رو میزنم.لبخند زدم و منتظر پاسخ صمیمی ای بودم. گفت بفرماااایید و لیوان رو گذاشت روی پیش خوان! و من دوباره نقش ها رو فراموش کردم و از صمیمیت این مدلی بدم اومد. خودم چند سالی فروشنده بودم و مدام بهم تذکر میدادن که با مشتری گرم بگیر و صمیمی شو ولی هرکاری کردم نتونستم و نشد. اول از همه متاسفم میشم برای ادمها که شرایط مجبورشون میکنه برای درآمد این رفتارها رو داشته باشن و بعد نسبت بهشون جبهه میگیرم و فکر میکنم رفتار نرمالی نیست چون واقعی نیست. + نوشته شده در  چهارشنبه پنجم بهمن ۱۴۰۱ساعت  planet of the apes...